Miyerkules, Pebrero 22, 2012

Ang Talambuhay ni Rosechelle Mariano



Ako noong apat na taon at ngayong labing limang taong gulang .
Ako po si Rosechelle Mariano . Ako po ay labing limang taon gulang na  Ipinaganak ako noong  Mayo 16 1996 . Ako ay nakatira sa brgy.del remedio san Pablo city .

      Ang aking magulang ay sina Melanie Mariano ang aking ina at Roosevelt Capinpin Jr po ang aking ama.Nagkakilala ang aking magulang nasa edad na labing anim bata ang aking ina ng sila ng aking ama ay nagkaroon ng relasyon.Hindi ko alam kung ano ang kabuuan ng kwento kung paano at kung bakit hiwalay ang aking magulang. 

Si Kate Nathalie ang bunso kong kapatid

  Ang aking ama at ina ay hiwalay , kaya ako po ay malungkot dahil hindi buo ang aking pamilya, ako po ay may anim na kapatid ito ay sila mark russel , sander , carl vince , neithan at ang bunso ay si kate Nathalie. Ako po ay hiwalay sa kanila ako po ay sa aking lola at lolo nakatira.  Ngunit ganun pa man masaya , malungkot man o sa hirap at ginhawa ay kinakaya ko para sa aking magulang at higit para sa aking lola at lolo na si zenaida sanico at souviner sanico sa kadahilanang sa kanila ako lumaki . ang aking lolo at lola ang nag alaga sa akin simula nang ako ay sanggol pa lamang , at sila ang nagpapaaral sa akin kung kaya’t lubos ang aking pasasalamat sa kanila .

    Noong limang taong gulang ako ay pumasok sa aming brgy.Day Care Center.Dito ako natuto kung paano sumulat at bumasa ,pag uwi ko sa bahay galing sa skul ako ay tinuturuan kung paano ang tamang pagsulat at pagbasa .Pinasusulat nila ako sa isang papel at pinalalagyan nila ng aking pangalan upang gayahin ko ito .Simula noon paulit ulit na ganon ang ginagawa hanggang sa ako ay matuto kung paano magsulat naka graduate ako ng kinder. Ang aking mga karanasan simula ako ay nasa sa edad na 5 limang taong gulang at ngayon na 15 labing limang taon na ay aking ikukwento ang aking naging mga karanasan . Ako po ay nagsimulang mag aral ay limang taon , pumasok po ako sa day care center at ang naging unang guro ko ay si mrs.decano  nakagraduate ako ng kinder .


lola at lolo ko
     Ito ay ang aking Lola at Lolo sila po ang nag alaga at nagpapaaral sa akin dito po ako lumaki sa piling nila .Halos sila na ang tumayong magulang ko, nagpapasalamat ako dahil kahit na mahigpit sila alam ko namang para sa akin din ang ginagawa nila upang ako ay mapabuti.Minsan pag napapagalitan dahl gabi na nakakauwi medyo nasama ang loob ko pero naiintindihan ko naman dahil gabi na , mamaya kung ano pa ang mangyari .Naalala ko nung nasa elementarya pa ako lagi ako hinahatid ng lola ko sa iskul tapos bago kami pumasok ipinaghahanda kami ng almusal ! hindi nga kami pwede umalis hanggang hindi pa ubos
ung pagkain namin, tapos ibibili pa kami ng aming baon ,sobra ang pag aalaga nila pero minsan masyado na din mahigpit kasi bawal kami lumabas ng aming bahay kaya hindi ko masyado naranasan ang maglaro sa labas ng bahay . Alam ko naman na ayaw lang kami maging batang laging layas ! Kaya lumaki kami na nasa loob lamang nang aming bahay , masaya din kasi tamang laro na lang sa skul , dun ao nakakapaglaro kasi pag sa bahay hindi masyado eh . Ok lang yon kasi dahil doon lumaki naman ako ng may disiplina at ito ako nagayon lumaki ng maayos .
mama ko at lola

Lola ko at ang aking mama ang sweet sweet nila noh sobrang saya ko talaga kasi may roong akong ina na kagaya niya kasi minsan sa kanya ako nag sasabi ng problema ko tungkol sa kaibigan,sa skul, at sa lovelife ko sa kanya ako nagkwekwento .Minsan nga tampo ako kay mama kasi gusto ko sumama sa kanya pero hindi naman siya pumayag pag ako kasi ay masama ang loob tapos wala ako masabihan idinadaan ko na lang sa sulat .Nang nagkataon naman na nagkasakit ako nabasa ng mama ko yung sulat ko at sinulatan niya din ako na pasensiya na daw kung hindi niya ako naisama dahil alam ko naman ang sitwasyon namin , hindi naman papayag ang lola na sumama ako kahit na gustuhin ni mama habang binabasa ko ang sulat niya napapaiyak ako . kahit na hindi ako sa kanya kumaki alam ko na mahal na mahal niya ako , kami ng kapatid ko .Basta sobrang dami na naming pinagdaanan at nagpapasalamat ako kasi nauunawaan niya ako kapg nag oopen ako sa kanya.Mahal na mahal ko po siya .

Ako
            Ako outing sa Infanta Quezon , sobrang saya ilang linggo kami doon , nangitim nga ako ay grabe pag balik ko sa San Pablo , ang itim ko na kakalangoy .Halos ilang linggo bago bumalik ang kulay ko di pala bagay sa akin ang maitim buti na lang maputi ako . Ang saya talaga doon at ang lawak pa problema nga lang ang hirap pag matutulog sa aplaya kasi  sobrang lamig grabe tapos naglalagay na lang kami ng apoy para mainit .Sa tabing dagat ang sarap pala matulog dahil naririnig mo ang tunog ng dalampasigan magaan sa pakiramdam .Kaya nga lang nakakainis kasi nilagnat ako ayan tuloy di nakapagswimming ng ayos .Pero ok lang naging masaya naman at naka bonding ko ang aking pamilya at iba ko pang kamag anak .Pacute pa ang aking letrato eh ang ganda sa infanta kasi ang sarap ng hangin tapos tahimik ,kapag gabi na hampas ng alon lang ang maririnig mo . Ang gaan sa pakiramdam .

         Ako ay pumasok ng elemtarya sa “Del Remedio Elementary School . Dito sa iskwelahan na ito ako maraming naunawaan , natuto mag pahalaga sa bawat bagay , nagkaroon ng kaalaman tungkol sa ibat ibang bagay na kailangan natin unawain sa ating sarili . Naalala ko pa noong ako ay nasa ika -3 baitang pa lamang hilig ko pan makipaghabulan , makipaglaro sa kung sino sinong bata . isa po akong makulit , masayahin , palabiro , iyakin .Noong ako ay nasa ika- 5 na baitang dito ko naranasan at naunawaan ang mga salitang paghanga , masyado pa bata diba hehe pero ano ang magagawa dito ako ay humanga sa aking kaklase na si Jeric Hantic ngunit di niya ito alam dahil kaibigan ko siya

       .Nang ako ay grade 6 na ako ay nagkaroon ng sakit  , ako po ay na Dengue kung kaya’t dahil doon ako ay na-confine sa ospital sa San Pablo ngunit hindi ako kaya gamutin dito kaya ako ay dinala sa maynila PCMC “Philippine children medical center”. Ako ay sinalinan ng dugo kase kailangan . Noong ako ay inilabas na sa ospital hindi ko alam noon na kami ay nasa maynila dahil nang dalhin nila ako ay nanghihina talaga at din a kaya . Sa kabutihan palad ako ay makakauwi na ilang lingo din akong na-confine doon matagal tagal din . nung  kami ay umuwi na sa San Pablo nakita ko ang aking matatalik na kaibigan na sila mary joy, jonaleen , mae ann , rose ann , shaira mae at iba ko pang mga kaibigan . Sobrang saya ko dahil nakilala ko sila . nang lubos na akong magaling ako ay pumasok na muli ako sa aming iskwelahan . Kinamusta ako ng iba kong mga kaklase . Naging masaya ang bawat araw na lumilipas ngunit may lungkot akong nadarama dahil alam kong magkakahiwa hiwalay kami ng aking mga kaibigan , sobrang mamimiss ko talaga sila yung mga kulitan,asaran, awayan,tampuhan,kwentuhan ay hinding hindi ko makakalimutan . sobrang saya ko dahil ako ay naka-graduate na sa elementary ngunit may halong lungkot ang aking nadarama dahil ito ang huli kami magkakasama at huling araw na sabay sabay kaming aakyat sa stage para kuhanin ang aming diploma .


ako at ang aking pamilya
   
 Bonding moment namin sa Pagsanjan Falls .Sobrang saya noong nagpunta kami sa Pagsanjan kaso nakakainis kasi ang mahal ng bayad tapos hindi naman kami nakarating doon sa pinaka Falls ang daya talaga noong sumakay kami sa bangka nakakatakot kasi parang tataob yung bangka na sinasakyan namin .Kasi naman ang lilikot ng mga kasama namin mga bata .Ayon si tito thomas sobra pong bait niya samin at tsaka marunong makisama sa mga bata minsan nga nakakatuwa kasi nakikipaglaro siya , si tit souzen naman mabait din pag ka minsan at tsaka siya ang nagbigay sa akin ng cellphone kaso binawi naman gawa ng ako ay napagalitan ang sabi napapabayaan ko na daw ang pagaaral ko , wala na daw ako inatupag kung di magtext pero akala lang naman nila yon !! basta ang saya saya talaga ...

ako at ang aking best friend

      Sa Col.lauro d. Dizon Memorial National High School ako ay nag aral. noong ako ay First year marami po ako nakilala at nagging kaibigan dito ko po nakilala ang aking matalik na kaibigan hanggang  ngayon siya ay si rachelle ann lopez . sa lahat ng pagsubok ay siya na ang palagi ko kasama . Naalala ko pa kahit na kami ay nag kakatampuhan kami ay nag kakabati din ka agad , meron pa akong isang kaibigan na nakilala pero di ko siya masyado naging close hindi ko alam kung bakit , siya ay si Justine mae morales . Tatlo kaming magkakaibigan noong ako ay first year pa lamang tinawag kming tatlo ng aming mga kaklase na RRJ .dahil sa lahat ng oras at araw ay kami ang magkakasama  , dahil nga kami ni Rachelle ay palagi magkasama madalas napag kakamalan kaming kambal  kasi hindi daw kami mapag hiwalay . nung minsan mayroong nagging boyfriend ang aking kaibigan na si Rachelle tapos yung kabarkada ng boyfriend niya ay aking hinangaan magtatapos na ang taon noong oras na nalaman ko na may nararamdaman pala ako para sa kanya . Siya ang first crush ko , ang kanya pong pangalan ay Wilmart Silva .
.
       Ngayon ako ay Second Year High School na dito kasama ko pa rin ang aking best friend na si rachelle , hay ayaw talaga kami pag hiwalayin masaya ako dahil magkasama pa rin kaming dalawa dito hindi na naming kaklase ang isa naming kaibigan na si Justine mae .

ito ang c-boys mga barkada ko
 
      Bagong kaklase , bagong kaibigan o barkada.ang tawag samin ay tropang archuletzx dahil magkakasama kami palagi . ako si rosechelle , rachelle ann , mary ann at si jackielyn akming apat. Masaya naman sa bawat araw lalo na at nakilala namin ang bagong kaibigan na ang tawag sa kanila ay C-BOYS dahil madalas sila ay cutting boys . sila ay sina neil marvin , francis john , jonathan , jeric , john , aries , marvince .kapag kami ay magkakasama sa tambayan puro kami kalokohan , tatawa , asaran ,pikonan , kanya kanyang kwentuhan at kung ano ano pa .simula ng kami ay napa barkada sa c-boys tinawag na rin an gaming grupo na c-girls dahil kasama naming ang c-boys akala nila pati kami ay nagcucutting class , pero kahit naman kabarkada naming sila hindi amn kami nagcucutting .ganun pa man dito sa edad na 13 anyos ako nagsimulang magmahal ditto una ako nagkaroon ng boyfriend , medyo isip bata pa wala pa masyado alam sa love kaya sobra akong nasaktan lalo na ng malaman ko na nagkaroon din pala ng relation ang aking matalik na kaibigan at ang lalaking una kong minahal . si neil marvin matagal bago ko siya nakalimutan siguro nga hanggang ngayon may nararamdan pa rin ako sa kanya pero alam kong mali dahil bata pa nga ako para sa ganun mga bagay pero ano magagawa ko naramdaman ko ng di ko inaasahan palgi na siya nasa isip ko , hanggang sa magkakahiwa-hiwalay na kami dahil nga sa titigil na sila . sobrang nakakalungkot pero kahit hindi na sila napasok nagkikita kita pa naman kami pa minsan minsan pag may oras.

Neil Marvin

      Siya si Neil Marvin  .Sa kanya ko naranasan kung paano ang magmahal at masaktan di ko akalain na kahit ganyan siya ay sobrang hirap niya makalimutan lalo na sa panahon ng aking ika-labing apat na taong gulang ay kasama ko siya sobrang saya ko talaga dahil sa simpleng biro niya sobra talaga ang saya ko .Pero alam ko naman hindi siya seryoso eh kaya hinanda ko ang sarili ko ang di ko lang matanggap ng may nalaman ako tungkol sa kanila ng aking matalik na kaibigan di ko akalain na papatulan niya ang ex ko dahil alam niya naman na mahal na mahal ko ito . Sino nga ba ako para pigilan siya , para maging sila eh ex ko lang naman si Neil pero sana man lang iginalang niya ako bilang kanyang kaibigan.


      Third year high school dito mas naging maayos ako bilang isang dalaga kasi may pag ka isip bata ako ay pero ganun pa man masaya kami magkakaibigan , bago kong mga kaklase at iba pa .noong ako ay third year section 3-I .nag volunteer ako bilang c.a.t ngunit dir in naman nag tagal dahil pinag quit ako ng aking lola dahil ginagabi ako ng uwi kaya wala ako magagawa kung hindi sumunod sa utos ng aking lola dahil siya ang nagpapa aral sa akin , naalala ko pa noong second year ako 2-I sumali ako sa sayaw ang naka grupo ko ay sila august lumaban kami sa library tapos ayon nakapasok naman ang grupo naming pero natanggal ako kase kabado ako ay palibhasa hindi sanay . ayon ung mga ka grupo ko lang ang naka pasok malungkot pero masaya .
      Hilig ko kase magsayaw pero kahit minsan hindi ko maipakita sa iba dahil ako ay nahihiya , palagi kabado pag nasa harap ng ibang tao ganun pa man masaya ako dahil kahit hindi ako nakasama sa final naipakita ko sa kanila na marunong din ako makiharap sa iba .ngayong third year sobrang daming pingdaanan ,mayroong malungkot , masaya , at pag minsan nagkaka tampuhan kaming magkakaibigan palagi naming kasama pag aawas kami ang aking mga kabarkada na C-boys.
      Nagturo din kami ng florante at laura sa second year dito nakilala ko si genisis , ang ganap niya sa florante at laura ay si adolfo kung kaya’t kami ang nagturo hanggang sa hindi inaasahan madevelop sa isat-isa kaya ayon sa madaling salita naging kami pero wala naman ako nararamdaman para sa kanya lalo na ang mga kaklase niya palagi kami pinaguusapan  hindi ko alam kung bakit pero nasaktan ko siya , noong sinagot ko siya kita ko sa kanya na masaya siya kaya nakonsensya ako kase parang pinaasa ko lang siya sa ginawa ko kaya naisip ko makipaghiwalay .
     Nasa lake kami magkakaibigan kinausap ko siya at doon sinabi ko sa kanya na maghiwalay na lang kami kase bata pa naman kami eh .noong nakipaghiwalay ako alam ko sobra siya nasaktan tapos alam ko inisip niya na parang balewala lang siya sakin pero ginawa ko lang yon para na rin sa kanya kase ayoko siya masaktan ng sobra .simula noon naiwas na ako sa kanya hindi ko siya pinapansin kapag magkasalubong kami sa school hanggang ngayon hindi ko pa din siya pinapansin kasi nahihiya ako sa nagawa ko noon sa kanya .dumating ang bakasyon nagtetext siya at tumatawag pero hindi ko sinasagot dahil natatakot ako , ewan ko hindi ko maintindihan .sobrang nakakamiss ang bawat araw na magkakasama kami ng aking mga kaibigan at ngayon magkakahiwalay na kami kasi hindi na kami magkakaklase kaya hindi na kami madalas magsama , minsan pag may oras tsaka lang kami nakakapag usap noong js prom naming sobrang saya di ko malimutan ang araw na yon kasi syempre unang beses ko yon naranasan .


ako at ang ex ko si junpaul
       Bakasyon na pag may okasyon sa san.mateo sa lola nita ko pumupunta ako lalo na pag pinapunta ako ng aking pinsan na si reni jane , dito ko nakilala si jun paul fiesta sa san.marcos at sila ay nagpunta din kabarkada ng pinsan ko si jun paul pinakilala ako ng pinsan ko sa lahat ng kabarkada niya at maging sa boyfriend niya hindi ko alam pero ang saya nila kasama kung kaya’t ginabi ako ng uwi sa amin at ako ay napagalitan nang aking lola .hinatid ako ni erwin at ni reni jane sa amin upang hindi ako masyado mapagalitan , at nang makapunta ako sa kwarto nakatext ko si junpaul at naging kami April 26 2011 .naka tatlong buwan kami kahit na malayo siya at minsan lang kami magkita masaya ako na nakilala siya dahil siya ang naging inspirasyon ko para pag butihin lalo ang aking pag aaral .

rachelle(yhubx), ako at janice(labx
    
     4th year high school na ko unang araw sa eskwela akala ko section E kami ni rachelle ayon pala binago naging F tuloy kami , medyo na oout of place kami sa room palibhasa magkakaklase na sila nung third year pang hapon kami medyo nakakapanibago kasi nasanay na ako nang pang umaga pero hindi rin nagtagal nasanay na din na pang hapon .mayroon nga akong kaklase hinahangaan ko pero di ko sinasabi nahihiya ako , ayon ang 4-Faraday palipat lipat ng room hindi maintindihan naging pang umaga  ,naging half day tapos nabago na naman naging buong araw ganun pa man masaya lalo na kanya kanya kwentuhan ,tawanan ,asaran tapos bago na namang tropa o kaibigan .tungkol naman sa boyfriend ko hanggang ngayon di pa kami nagkikita ulit nahihirapan na ko sa sitwasyon naming nalulungkot ako kase 4th year na din siya pero tumigil siya hindi ko alam kung bakit nanghihinayang lang ako kasi di pa niya tinapos ilang buwan na lang graduation

       Di ko na kinaya ang sitwasyon naming kasi nahihirapan ako kaya nakipag hiwalay na lang ako kahit na nahihirapan na ako pero sa bagay bata pa naman kami at marami pa kami pag dadaanan na pagsubok sa buhay gaya nito nangyayari sa amin ngayon . sa pamilya ko naman hiwalay ang aking ama at ina may roon na silang kanya kanyang buhay ako sa lola at lolo ko nakatira , lola ko ang nagpapaaral at nagpalaki sa akin . simula bata hanggang ngayon na ako ay graduating na gusto ko makatapos para masuklian ko ang pag aaruga at mga ginawa para sa akin ng aking lolo at lola sobrang nagpapasalamat ako sa kanila .papa ko hindi ko alam simula noon hindi ko siya tinawag na papa dahil nahihiya ako kaya nga pag nagkikita kami hindi ko siya pinapansin . minsan nga niyakap niya ako ng mahigpit tinanong niya ako kung bakit ba hindi ko siya pinapansin , hindi naman ako makasagot kasi hindi ko alam ang isasagot ko .
      Tuwing pasko napunta ako sa kanila pero ni minsan naman hindi ko siya nakausap nang maayos ano magagawa ko ayon ang nararamdaman ko basta hindi ko siya kaya harapin siguro dahil na din sa tampo ako sa kanya , yung asawa niya ngayon si tita joan mabait naman siya sa amin ng kapatid ko , tungkol naman sa kapatid kong si mark russel ayon ang bata bata pa ayaw na mag aral , pag pinapapasok lagi nagcucutting ayaw mag aral nag aaway nga si mama at papa dahil sa kanya kasi napaka kulit kung ano ano ang pinggagawa sa eskwelahan, o kung saan man sa mama ko naman close ako minsan nga sa kanya ako nag oopen nang problema ko mahal na mahal ko siya hindi man niya ako napag aral nararamdaman ko naman na mahal na mahal niya ako , kami ng kapatid ko .

4-Faraday boys
4-Faraday girls
    Ngayon nasa 4th year high school na ko malapit na ang graduation madami na pinagdaanan ang 4-faraday sobrang makaka miss .palagi man kami napapagalitan nang aming guro nag papasalamat kami sa kanila .Junior senior naming sobra saya di ko makakalimutan , dalawamput anim ang naka sayaw ko ang una kong nakasayaw ay si el claud ang aking partner nakakalungkot lang kasi hindi ko naka sayaw ang aking crush .ganun pa man masaya lagi kami nagkukuhanan nang mga letrato para may remembrance kami .tapos yung kabarkada ko nagpunta sa central gym upang kami ay magkita ngayong js prom night namin, kulitan lang kami ng mga kaklase ko asaran , tawanan at kanya kanya kuhanan ng letrato .Sayang lang hindi kumpleto ang mga girls ayaw kasi sumama ng iba ay kaya ayan di tuloy sila nakasama . Sana lang lahat kami sabay sabay na aakyat sa stage upang kuhanin ang aming diploma .Pagbubutihin po namin dahil para sa aming magulang alam namin na lahat gingawa nila mapag aral lang kami .

ako :))
     Ako simple lang kahit na minsan ay patamad tamad handa pa din gawin ang lahat para makatulong sa aking magulang , lalo na sa mga taong ginagawa ang lahat para mapabuti ako . Nais ko lang naman na masuklian ito .Alam ko na kahit hindi man ako sa mama ko lumaki nararamdam ko na gusto niya lang ako mapabuti sa kamay ng lola at lolo ko .Kaya mahal na mahal ko po sila .
   
      Kaya sobrang thankful ako sa kanila ...

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento