ANG TALAMBUHAY NI PRINCESS B. BETCHAYSING

AKO NOONG BABY

  Ako si Princess Bigal Betchaysing ipinanganak sa Brgy. Masaya Bay. Laguna noong nobyembre 21 1995 at 16 taong gulang. ang aking mga magulang ay sina Fermin Betchaysing ang aking ama at si Lea Betchaysing  naman ang aking ina. Meron akong apat na kapatid ang kuya ko ay si Hajie Betchaysing at ang sumunod sa akin ay si Shaine Betchaysing at sumunod naman si John Henrich Betchaysing at ang aming bunso ay si Kryza Mae Betchaysing.




    At ako ay nagtapos ng elementarya sa San Juan Elementary School. At nasali rin ako sa ga camp ng school sa mga Girl Scout. At ang hindi ko makakalimutang pangyayari nung bata ako aynaiwan ako ng mga magulang ko sa bahay namin at nakalock ang labas at naiwan ako sa looob iyak ako ng iyak non ng hapon iyon umuwi ang mga nanay ko kasama ang kuya ko gutom na gutom na ako sa mga oras na yun. Takot na takot ako dahil may ipis na lumabas sa banyo namin at pumunta sakin sumigaw nga ako nung mga ora nayun.

AKO NOONG NAGBABAKASYON SA LOLA KO

 At dapat dalawa lang kami ni kuya dahil; ang sumunod asa akin ay patay dapat dahil nabitin si inay sa pag-iri sa kanya. At nakita ko kung paano na bitin ang kapatid ko. At yung sumunod sa kanya ay si John Henrich ay labis sa buwan at nakakain na na tae sa loob ng tiyan ng nanay ko doon na kasi sya napatae. At ang aming bunso na si Kryza Mae ay hindi kinaya ng nanay ko na sa bahay ipanganak kaya sinakay sya sa patrol at pag kasakay sa patrol labas na ang kalhati ng katawan ng bata at inipit ng nanay ko ang kanyang dalawang hita para hindi mahulog ang bata kaya mahaba ng konti ang ulo ng kapatid kong bunso.

CLASS PICTURE NOONG SECOND YEAR 2-E

                         
  At ako ay nag-aaral ng high school sa  Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School. At nung fisrt year ako ang hindi ko makakalimutang pangyayari sa buhay ko ay nung niligawan ako ng crush ko noong elementary ako at sinagot ko sya ng ang date ay 18 pero nakipagbreak din ako dahil samin parang laro palang ang ganung mga relationship. At nung second year ako hiundi ko rin ito makakalimutan dahil sa mga panahong iyon namatay ang lolo ko noong december 09 2009. Hindi ko alam ang aking gagawin ng mga oras na yun.  Dahil sya ang pinakamamahal kong lolo sa buong buhay ko wala syang kapalit para sakin.

             

NASA BAHAY NG LOLA KO

  At kaya pala nang bago mamatay ang lolo ko noong dec. 07 2009 kausap  pa namin sya at pagkakausap na iyon yun na pala ang huli naming pag-uusap at yun kinabukasan tumawag ang nanay ko sakin at nung mga oras na yun nasa school ako at sinabi nga na patay na ang lolo ko. At nung pagkarating ko sa bahay ng lolo ko nag-iintay na sina inay doon. Ang sabi pa ni tita sakin ay inintay lng daw ni lolo na makausap si ama at kami para masiguradong nasa mabuti kaming kalagayan. At sabi pa ng tiyuhin ko na bago mamatay ang aking lolo may ikinuwento daw ito sa kanya na kinakaon na daw siya ng kanyang kapatid na patay narin. Pero masaya na din ako na namatay na ang aking lolo kaysa naman makitang nahihirapan siya. Ayoko ding makita na nahihirapan ang lola ko sa kakaisip ng ipangpapadoctor sa kanya. Si lolo naman ay ayaw magpachech-up ang laging sabihin ay gagastos pa mamamatay din naman. At nung nailibing na ang lolo ko sabay-sabay at magkakasamang natulog kung saan ibinurol ang lolo ko sa bahay ng tiyahin ko. At hindi ko makakalimutang gabing iyon natulog ako ng kasama ang lola ko sa double dex at nasa itaas kaming dalawa at nagising ako ng mga bandang 02:00 am at kinapa ko muna si lola pero wala na akong katabi at saktong pagbangon ko napatingin naman ako sa may study table at naglat ako nang makita ko ang lolo ko.
    

CLASS PICTURE NOONG VOLUNTEER KAMI

    

           At ngayung 3rd year high sohool na ako ay sumali ako sa isang organisasyon na kung tawagin ay C.A.T na ang ibig sabihin ay Citizhenship Advancement  Traning at dahil dito marami akong natutunan dahil din dito natutunan kong kung paano maging isang responsableng tao. At dito marami akong hindi makakalimutan tulad na lang ng parusahan na walang humpay peo kahit ganon ay masaya kami sa aming pinasukang activity sa school at ang pinaka malalang pinagawa samin noon ay nagsquate kami na kuluang-kulang 10 minuto. At masaya ang aming cristmass party at ang pinaka masaya ay ng magpagilong gilong kami sa lupa at pinagapang sa putikan ang gawa nammin noon ay kanya-kanyang paltukan ng putik punasan sa mukha o kaya naman ay nalalandi kami nang putik at pagkatapos ng paglalaro o activity sa putikan walang hinawan ang sunod na laro ay sambutan ng itlog na hindi luto kaya pagnabasa sayo ang itlog kawawa ka.

CHRISTMASS PARTY NG C.A.T

       At ang pinaka masayang pangyayari sa buhay ko ay nung sumali ako ng citizenship advancement training. At ang pinakamasayang pangyayari ay ang graduation ng mga officer namin at yun naman ang kinatatakutan ko dahil sa paskakataong iyon hindi ko na makikita ang crush ko na si King Joshua Gayinio Tolentino sa totoo ay hindi ko alam kung ano ang nagustuhan ko sa lalaking yun basta ang alam ko at ang mahalaga sakin ay ang makasaya ako na nakilala ko sya kahit sa ganoong maliit na pagkakataon at maigsing panahon at masaya na rin ako dahil nakilala ko sya at naging bahagi ng aking high school life.



   At ang masaya pang karanasan namin noong araw  ng graduation ng mga 4th year kasama na ang aming mga officer ang nakapagsuot ako ng patik at combat shoes dahil nung time lang na yun ako nakaranas na magsuot ng mga damit na masyadong paqn lalaki at ang pakiramdam ko nun ay na pakasaya na ako dahil sabi ko sa sarili ko pagnakatapos ako ng Citizenship Advancement Training ay itutuloy ko ang pagsali sa ROTC. Angpinakamahirap lang nang oras nayun nag-intay kami nang napakatagal na oras bago natapos ang speach nang bawat teacher pati na rin ang principal. At pagkatapos nang graduation nagpicturan kami at naiyak na ako dahil nadala na ako sa kanta at ang iba kong mga kasamahan ay nag-iiyakan na rin kaya hindi ko na napigilang bumuhos ang emosyon ko sa mga oras nayun at ang hindi ko makakalimutan ay nayakap ko ang crush ko na si King Joshua o kilala rin bilang si Tolentz ang lambot nang kanyang katawan ang sarap-sarap nyang yakapin at ang bango pa nya ang sweet nya pinunasan ang luha ko at sabihan ako na hindi habanggang buhay ay sa dizon lang tayo kaylangan din nating umalis at ang dinagdag panya aalis at aalis din naman tayo dito at ang sabi pa nya my time pa naman para magkita-kita tayo. At dahil dun kinilig ako nang husto sa kanya.

PICTURE PAGKATAPOS NG GRADUATION NG 4TH YEAR

                 Pagkatapos ng graduation pumunta nakami sa school at naghanda na ng aming kakainin doon kami nagcelebrate ng graduation kesa naman makikain pa kami sa mga officer ang sabi nga ni sir Marfori baka daw maubos ang handa ng aming mga officer pag kaming mga volunteer ay nagpuntahan sa bawat bahay ng aming mga kakilala. Kaya pagkapos noon ng picture taking na kaming lahat at ang saya-saya namin noong araw na yun tandang-tanda ko pa kung anuyng araw at buwan nagsigradute ang aming mga officer at ito ay noong April 05 noong kabilang taon.

               Eto na ang pinakahihintay ng lahat ang summer pera kami walang paring pahinga dahil mereon kaming summer trainning kaso hindi ako natuloy sa pagsama dahil may emergancy ang nangyari kaya kailangan kong pumunta ng Bay. Laguna para bantayan ang lola ko na high blood kaya hindi ako nakasama sa summer training pero na kay Sir Marfori na ang aking permit na katunayang pinayagan na ako ng aking magulang na umatted ng summer training. Kahit ganoon okay lang dahil ang daming nangyari sa aking pagbabakasyon sa aking lola kahit wala akong masyadong magawa pero ang pinakamasaya lagi kaming mga na suswimming kung saan-saan kami napunta kaya ang saya-saya ko noon dahil naging ka close ko ang iba ko pang mga pinsan ko at ibang relative ko na taga Brgy. Masaya Bay. Laguna.

CRHISTMASS PARTY NG C.A.T NGAYUNG TAON

                Ang hindi ko pa rin makakalimutan ay nung nagtapat sakin si kristian na mahal daw nya ako hindi ako makapaniwala ng sinabi nya yun sakin ng harapan at hindi din naman nagtagal sinagot ko rin naman sya dahil muhkang serious naman yung tao sa panliligaw naging kami ay 09 pero hindi din naman kami nagtagal dahil nalaman kong isa sya sa mga cousin ko kaya nakioagbreak ako sa kanya masakit din naman sakin pero anung magagawa ko magpinsan pala kami huhuhu.

                Excited sa mga bagong magiging kaibigan at mga bagong classmate at excited namalaman ang rank sa C.A.T at excited dahil bagong umpisa nang klase masyadong exciting pero hindi nagtagal sa bawat paglipas nang mga araw at buwan nagiging boring na ang aming pagiging 4th year student dahil masyado nang maraming ginagawa hay buhay nakakapagod yan ang aming laging mga katagan sa buong maghapon.

PAGKAIN NOONG CRISTMASS PARTY

 

LARO NAMIN NOONG CHRISTMASS PARTY MAPUPUTIK

          Ito ang masaya christmass party nang C.A.T ito yung christmas party na dapat lagi kang may dalang extrang mga damit dahil mag puputek lagi ang mg games dito at laging ang sasara ng aming kinakain tuwing may okasyon dito at ang masaya lagi kaming may miss guy anng saya namin my time nga nakami ang nagpperform sa unahan lahat na bawat stuff ng isang samahan ang saya nito ang puputik talaga namin sa tuwing kami ay may gagawing activity dito happy happy kami lagi its kainan time na yahey.

AKO NOONG NAKAIN NG CHICKEN NOONG DEC. 22 2012

       

JS PROM NGAYUNG TAON

           Wow its JS Prom o (junior and Sinior Prom) nung una masyadong nakakainip dahil ang haba ng mga speech ng mga nasa unahan at nang ibang mga mc sa gabing iyon. At kinikilig na ako sa mga oras nayun na nagsimula na ang sweet na mga kanta nakukwentuhan pa kami nang isa-isa nang may lumalapit sa amin ang gugulo namin ng gabing iyon at ang aking frist dance ay siEl Cloud at ang second dance ko ay ibang section na at ang hindi ko makakalimutan ay ang aking pangatlong dance dahil ito ay ang aking crush at ang tugtog panito ay GOD GAVE ME YOU kinikilig ako sobra at ang last dance ko ay special din at ito ay ang pinakamamahal namaing facilitator ng C.A.T walang iba kundi si Sir William E. Marfori. Halos lahat kami ay puyat na puyat sa araw na iyon dahil walang tulugan dahil kanya-kanyang kwentuhan ng mga nangyari sa kanila ng gabing iyon. Ang hindi naman makakalimutan na ayokong alalahanin pa ay nang nahulog o nadulas ako sahagdan ng gym ng central hiyang hiya ako sa mg classmate ko nun dahil ang taas pa naman ng suot kong hills ng gabing iyomn pero kahit na ganon ang n angyari enjoy kaming lahat ng gabing iyon at agn saya ng aming valentimes day naming lahat.

                          At ito na kaming mga 4th year kanya kanya nanghingian ng mga remembrance para sa malapit na naming mga pagtatapos sa baytang na ito at makakahiwalay nakaming magkakaibigan kaya nga kaming lahat ay nagpaplano nang isang gimik na hindi makakalimutan ng aming buong section at ang sabi namin sa isa't isa walang limuatan dahgil magkakaroon pa kami ng mga time para magkitak-kita at magsama-sama at magkaroon ng bonding time with each other again. Ang hirap palang iwan ang mga taong napahalaga na sayo yan ang pinang hihinayangan naming lahat dahil ayaw namig iwan ang isa't isa dahil na pamahal na kami sa isa't isa kahit minsan may mga oras at araw na magkakaaway at maytampuhan pero andito parin kaming lahat magkakasama at my oras pa rin sa ibang mga bagay na aming kinaguguluhan at kami yung mga section na sam-sama sa kulitan at awayan kwentuhan at asaran pero kahit ganon walang pikunan hanggang magkaasaran pero okay pa rin kami ang mga PROUD TO BE FARADAYIANS.


                                                    PROUD TO BE 4- FARADAY
                                       ............... WAKAS...........